หางนกยูงฝรั่ง
Delonix regin Raf (Caesalpiniaceae), Flame of the Forest, Royal Poinciana, Flamboyant Glod Mohur Tree
หางนกยูงฝรั่ง เป็นไม้ยืนต้น สูงประมาณ 50 ฟุต ลำต้นผิวเปลือกเรียบ สีเหลืองอ่อน แก่เป็นสีน้ำตาล ใบเป็นใบรวม มีใบย่อยเล็ก ๆ ยาวประมาณ 1 นิ้ว ใบสีเขียวอ่อน ดอกออกเป็นช่อตามยอดและตามก้านรอบกิ่ง หรือปลายกิ่ง ดอกมี 5 กลีบ กลีบดอกล่างสีขาวประจุดแดง ดอกบานกว้างประมาณ 2 นิ้วครึ่ง ดอกมีสีแดงและแสด ฝักแบนยาวรูปดาบ
ถิ่นกำเนิดของหางนกยูงฝรั่งคือเกาะมาดากาสการ์ เวนเซล โบเจอร์ นักพฤกษศาสตร์ชาวออสเตรเลียเป็นผู้พบเมื่อ พ.ศ.2317 ต่อมามีผู้พบในภูมิภาคอื่นอีกเช่น ในอาระเบีย และในอินเดีย ในเมืองไทยมีชื่อเรียกกันต่าง ๆ ในแต่ละท้องถิ่นเช่น ในภาคกลางเรียกนกยูงฝรั่ง อินทรี ทางเหนือเรียกส้มพอหลวง ทางใต้เรียกหงอนยูง
หางนกยูงฝรั่งเป็นไม้ที่ขึ้นได้ในที่ดินทุกสภาพ เป็นไม้กลางแจ้งทนทานทั้งที่แห้งแล้งและใกล้ทะเล การขยายพันธุ์ใช้วิธีเพาะเมล็ด
หางนกยูงฝรั่งเหมาะที่จะใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ เพราะเจริญเติบโตเร็ว มีทรงพุ่มแผ่กว้างด้านบนสวยงามไม่เกะกะ ยามออกดอกในที่แห้งแล้งใบจะร่วงหมดเห็นแต่ดอกสีแดงสลับแสดหรือเหลืองสะพรั่งทั้งต้นงามสะดุดตา เป็นไม้ที่ให้ดอกดก แม้จะออกดอกเพียงปีละครั้งในระหว่างเดือนมีนาคม-เมษายน
